Owocem czereśni tak jak i wiśni jest kulisty lub prawie kulisty pestkowiec o soczystym miąższu. Owoc jest nagi i połyskujący, pozbawiony nalotu woskowego. Wielkość owoców czereśni jest wyraźnie zróżnicowana – masa pojedynczego owocu waha się w granicach 2,5 aż to 7g!
Kształt owoców może być kulisty, owalny lub sercowaty. Barwa skórki bywa żółta, żółta z rumieńcem lub czerwona aż do czarnej. Barwa miąższu i soku stanowi podstawę podziału odmian na 2 klasy; o miąższu i soku bezbarwnym lub lekko zaróżowionym oraz o miąższu i soku zabarwionym.
Czereśnie przeznacza się przede wszystkim do bezpośredniej konsumpcji, natomiast w przetwórstwie wykorzystywane są głównie w formie kompotów i mrożonek. Owoce te źle znoszą transport i przechowywanie. Przeznaczone do przetwórstwa powinny być przerabiane zaraz po zbiorze.
Owoce czereśni są średnio zasobne w witaminy, najwięcej zawierają witamin C i P. Zdecydowanie na większą uwagę zasługują cukry zawarte w tych owocach, mianowicie fruktoza i glukoza.
Skład chemiczny czereśni uzupełniają składniki mineralne, szczególnie potas, fosfor, wapń oraz żelazo (niehemowe), a także jod. Jędrność tym owocom zapewniają pektyny – rozpuszczalna frakcja błonnika pokarmowego.
Największą wartość czereśni stanowią ich walory smakowe i przydatność do przetwórstwa. Smak owoców zależy głównie od zawartości cukrów i kwasów oraz od zawartości pektyn, związków aromatycznych i garbników oraz od proporcji między tymi składnikami. Znacznie większe walory smakowe mają odmiany późniejsze – o większej zawartości cukrów i kwasów.
Czereśnie są owocami kalorycznymi, a przez obecność garbników mogą spowalniać pasaż treści pokarmowej przez jelita i utrudniać przez to wypróżnianie się.
Źródła:
A. Lepka: Towaroznawstwo. Produkty spożywcze, PWE, 1995
K. Świetlikowska: Surowce spożywcze pochodzenia roślinnego, SGGW, 2008
J. Gawęcki: Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu, PWN, 2010.
Autor: Katarzyna Cymmer