Cukinia - wymiennik warzywny - 50kcal

UWAGA! Obecnie diety internetowe nie są obsługiwane

Działalność poradni ogranicza się do prowadzenia szkoleń, pisania tekstów eksperckich, prowadzenia edukacji żywieniowej w kierunku diet wegetariańskich i wegańskich. Założycielkę poradni można odnaleźć w internecie oraz mediach społecznościowych pod nazwą yogahome.pl

kaloryczność:	50 kcal
masa:	330g
miara domowa:	1 duża sztuka
prozdrowotność:

Cukinia jest odmianą dyni zwyczajnej, której korzenie pochodzą z Włoch. Stąd również polska nazwa tego warzywa – cukinia jest fonetycznym zapisem włoskiej nazwy zucchino, co oznacza „mała dynia”. Swoim wyglądem do złudzenia przypomina wyrośniętego ogórka, często jest również mylona z kabaczkiem.

Zarówno cukinia jak i kabaczki zbiera się, gdy nie są jeszcze dojrzałe, dlatego też zawierają mniejsze ilości witamin w porównaniu do dyni. Cukinia dostarcza jednak organizmowi witamin B6, kwasu foliowego, witaminy C oraz beta-karotenu. Te dwa ostatnie składniki, będące silnymi antyoksydantami, skutecznie chronią organizm przed działaniem wolnych rodników, a tym samym przed procesami starzenia się i rozwojem zmian nowotworowych. Młode okazy należy jeść ze skórką, w której jest najwięcej wartościowych składników.
Cukinia jest bogata również w potas, który reguluje ciśnienie krwi i zapobiega agregacji płytek, chroniąc przed zawałem, wylewem czy udarem mózgu. Na uwagę zasługują również inne pierwiastki, w które zasobna jest cukinia, a mianowicie: wapń, fosfor i magnez.
Cukinia z racji tego, że nie kumuluje metali ciężkich, polecana jest zarówno dla dzieci jak i osób starszych, dla rekonwalescentów czy dla osób będących na diecie lekkostrawnej.

Najsmaczniejsze są młode cukinie. Z dojrzałych podczas przygotowywania należy wydrążyć gniazdo nasienne. Podobnie jak marchewka nadaje się jako przekąska między posiłkami do przegryzienia na surowo np. w formie pokrojonych plastrów, pasków, kostek czy jako dodatek do surówek.
Cukinia świetnie nadaje się również jako zagęstnik do gulaszu, leczo czy innych dań tego typu, dzięki temu, że łatwo się rozgotowuje. O jej wszechstronnym zastosowaniu świadczy również to, iż doskonale komponuje się w zupach, bigosie, jako dodatek do ciast czy placków „kabaczkowych” podobnych do placków ziemniaczanych, a nawet przyrządza się z niej konfitury, marynaty w zalewie octowej bądź słonej lub też kandyzuje w cukrze. Cukinie można poddawać duszeniu, gotowaniu, smażeniu czy pieczeniu, a po wydążeniu pestek - faszerować i zapiekać. Co więcej faszerować można również kwiaty cukinii, które również są jadalne i stanowią przysmak kuchni greckiej.

Aby przy zakupie tego warzywa nie pomylić go z kabaczkiem czy ogórkiem, należy szukać ciemnozielonych okazów z białymi cętkami, pomarańczowych, srebrzystych czy pasiastych. W odróżnieniu od cukinii, kabaczki są często jaśniejsze, żółte lub bardziej pękate. Jeśli szukamy cukinii na surówkę czy do schrupania jako przekąskę, wybierajmy żółte cukinie. Należy kupować jędrne, twardawe warzywa, które sprawiają wrażenie ciężkich, jak na swoją wielkość. Cukinie można przechowywać w lodówce lub w innych chłodnych pomieszczeniach od 5 do 10 dni.


Źródła:
Miesięcznik „Moda na zdrowie”. Nr 9 (76), 2009.
Świetlikowska K., Surowce spożywcze pochodzenia roślinnego, Wyd. SGGW, Warszawa, 2008.
Warzywa na stole, Wyd. Reader’s Digest, Warszawa 2007.

• Zamów indywidualną dietę przez internet.
• Umów się na wizytę - dietetyk Warszawa.